نقش برنامه ­های تلویزیون و خشونت والدین بر رفتار خشونت ­آمیز دانش‌آموزان

نقش برنامه ­های تلویزیون و خشونت والدین بر رفتار خشونت ­آمیز دانش‌آموزان مجید قدمی[1] تاریخ دریافت: 7/3/91 تاریخ پذیرش: 4/10/91 چکیده امروزه خشونت به عنوان یکی از آسیب­ها و نابهنجاری­های فردی و اجتماعی و نقش آن در تهدید سلامتی و شادابی افراد و فروپاشی پیکر جامعه مورد توجه اندیشمندان و صاحب‌نظران علوم انسانی و اجتماعی قرار گرفته است. در این میان، خشونت برنامه­ های تلویزیون و خشونت­های خانوادگی به عنوان مؤلفه­ های کلیدی جامعه ­پذیری خشونت و اثرات آن بر خشونت فرزندان مورد تأکید صاحب­نظران قرار گرفته است. با توجه به این امر، هدف اساسی این مقاله بررسی نقش خشونت برنامه­ های تلویزیون و خشونت­های خانوادگی در میزان خشونت فرزندان در جامعه آماری مورد بررسی می­باشد. این پژوهش از نوع مطالعه پیمایشی (Survey study) بوده و داده های تحقیق با استفاده از تکنیک پرسشنامه توأم با مصاحبه جمع­آوری گردیده است. جامعه آماری تحقیق، شامل کلیه دانش‌آموزان مقطع متوسطه شهر کاشان در سال تحصیلی 90-1389 می­باشد که با استفاده از فرمول نمونه‌گیری کوکران تعداد 600 نفر به طور تصادفی به عنوان نمونه انتخاب و مورد بررسی قرار گرفته­ اند. نتایج به دست آمده از تحقیق نشان می‌دهد افرادی که برنامه­ های خشونت­ آمیز تلویزیون را بیشتر تماشا می­کنند و افرادی که در معرض رفتار خشونت ­آمیز والدین قرار می­گیرند، بیشتر از دیگران به خشونت متوسل می‌شوند. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره نشان می­دهد که خشونت فرزندان مستقیماً تحت تأثیر متغیرهای خشونت والدین(64/0=Beta)، مشاهده تلویزیون(25/0=Beta)، و برنامه‌های خشونت ­آمیز تلویزیون (10/0= Beta) قرار گرفته است و در مجموع این متغیرها توانسته­ اند 68 درصد از واریانس خشونت فرزندان را تبیین کنند. واژگان کلیدی: خشونت، خشونت فرزندان، خشونت والدین، مشاهده تلویزیون، خشونت تلویزیون.   [1]. استادیار پژوهشکده مطالعات آموزش و پرورش